Bekir

Ayten hanımın oğlu, Ayşe’nin ağabeyidir Bekir. Bir kaç sene evvel İstanbul’da dikiş tutturamayıp soluğu Almanya’da almıştır. Annesiyle tüm telefon konuşmalarında işlerinin yolunda gittiğini söylemiş fakat her telefon konuşmasının sonunda da annesinden para istemeyi de ihmal etmemiştir. Ayten’de oğlunun İstanbul’da kalıp sürekli başını belaya sokmasındansa Almanya gitmesine sevinmiştir. Kadın nereden bilsin oğlunun onu istemeye geldikleri gece temelli Almanya’dan dönüş yapacağını. Bekir asabiyette sınır tanımayan biridir. Onun asabileşmesi için canını sıkacak bir şeyin olmasına gerek yoktur. Bekir asabileşecek bir şeyleri bulmakta uzmandır. Tuttuğu takım yenilir esip, gürler... Karnı acıkmıştır yakıp, yıkar... Parası bitmiştir yüzü kapı, duvar... Dönüşünün annesinin istendiği geceye denk düşmesi bir anlamda işine gelir. Bu karmaşada zeytin yağı gibi üste çıkar. Kimsenin ona, niye geldin evladım demesine fırsat vermeden baskın basanındır misali başlar annesinden hesap sormaya. Bekir annesinin kendini ifade etmesine fırsat bile tanımadan ültimatomu verir. Değil evlenmek bundan sonra kapı önüne çıkmak, çarşı pazar gezmek bile yasaktır!Bekir sadece annesine ve kardeşine bulaşmakla kalmayıp soluğu Kemal beyin berberinde alır. Kemal’e annesinden uzak durmasını söyler. Kemal beyin ağzına ise “Evladım ben senin cici banım” cümlesi pelesenk olmuştur. Bekir “Cici baba” lafını duydukça asabileşir. Bekir henüz Ali’nin Ayşe’den hoşlandığını anlamamıştır. Anladığında zaten İstanbul’da duyma