Hikmet

Hikmet Bey, ‘halk adamı’ diye tabir edebileceğimiz, her tür insanla sohbet eden, sosyal, dışa dönük bir adamdır. Maddi varlığı sokaktaki insanla arasına duvar örmez. Aksine, her yaştan, her çeşit insandan bir şeyler öğrenebilmeyi, onlarla fikir alışverişinde bulunmayı sever. Etrafındaki insanlar ona büyük bir saygı duyar. Ancak bu saygının nedeni sadece maddi varlığı değil, ekonomik durumu kadar gönlünün de zengin oluşudur. Alçak gönüllü, adil, vicdanlı karakteri, çalışanları ve dostları tarafından sevilen biri olmasını sağlar. Hiçbir zaman kimsenin onurunu kıracak bir söz söylemez, tam tersine insanları motive eden bir yapısı vardır. Sevmediği şey, yalan ve tembelliktir. Eğer birinin bu özelliklere sahip olduğunu görürse, o zaman sinirlenir. Küçük yaşından beri çalışkan ve disiplinlidir. Oğlunun ve etrafındakilerin de öyle olmasını ister. Emek onun için değerlidir. Çalışanlarını sömürmez, emeklerini karşılıksız bırakmaz. Hayata sıkı sıkı bağlıdır. Düzenli sporunu aksatmaz. Sağlığın her şeyin başı olduğunu düşünür. Zaafı güzel yemeklerdir ama şeker hastasıdır. O yüzden her istediğini yiyemiyordur. “Eskiden param yoktu, canımın istediğini yiyemezdim. Şimdi canım ne çekse alabilirim ama yiyemiyorum. Allahın işine bak.” Arada yemek konusunda kaçamaklar yapar, Gülsüm Hanım’la bu yüzden tartışırlar. Yerine göre espri yapar, ama laubaliliği sevmez. Neşeli ve hayata olumlu tarafından bakan bir yanı vardır. İşini sevdiği kadar aile hayatını da önemser.