Mansur

Edebiyat hocasıdır. Naifin önde gidenidir. Tam bir duygu insanıdır. Bu kadar duygulu ve naif olmasının sebebi bilinmemektedir. Kimine göre terk edilmiştir, kimine göre küçükken elektrik çarpmıştır. Mansur'un edebiyata olan düşkünlüğü, daha ilkokulda hocaları tarafından fark edilmiş ve derhal okuldan uzaklaştırılıp sanayide kaportacıya yönlendirilmiştir. Mansur kafasına aldığı pense, tornavida darbelerine dayanamayıp, Büyük Ada'daki halasının yanına kaçmıştır. Halası, Mansur'un ileride büyük bir yazar olacağına inanarak, idealleri konusunda ona destek vermiştir. Fakat Mansur'un yeteneksiz ve saf duygu insanı olduğunu fark edince verdiği desteği kesmiş ve onu direkt edebiyat fakültesine yönlendirip, hızla sabit maaşa geçmesini sağlamıştır. Mansur'un en büyük hayali bir roman yazmaktır, fakat 33 yaşına kadar sadece 3 sayfa yazabilmiştir. Karşıda oturmamasına rağmen duygu insanı olduğu için, her gün vapura binmektedir. İki kere vapurdan düşmüş ve bir kere simit atarken martı vurmuştur. Uzaklara bakarken sık sık müfredattan geride kalan Mansur, diğer hocalar gibi çok da parlak bir hoca değildir.