Sonra anladım toprağa giren Poyraz ama ölen bendim. Günler geçiyordu, aylar geçiyordu, mevsimler geçiyordu ama içimdeki acı geçmiyordu. Geçmediği gibi katlanarak artıyordu. Ne zaman sokağa çıksam onunla gittiğimiz yerlere gittim hepsinde hıçkırarak ağladım. Etraftan insanlar koştu, yetişti ''Neyin var?'' dediler. ''Sevgilim öldü dedim.'' Durdular, baktılar, sonra beraber ağladık.
